Προμήνυε το ξεκίνημα μιας νέας σχολικής εβδομάδας και η ψυχολογία έπεφτε ιδίως άμα δεν είχα διαβάσει τίποτα από τα μαθήματα που είχα για το σχολείο, που τις περισσότερες φορές αυτό ήταν νόμος ακόμα και για τα μαθήματα της Δευτέρας. Και ξέρω πως δεν ήμουν ο μόνος.
Τα χρόνια πέρασαν και από τότε έχουν περάσει πολλές Κυριακές, για την ακρίβεια πάνω από 1900!! Καθώς μεγάλωνα συνειδητοποίησα πως η Κυριακή ήταν η μέρα της χαλάρωσης που όσο πιο φορτωμένη ήταν η εβδομάδα μου τόσο επιθυμούσα να έρθει η Κυριακή που θα μπορούσα να κάνω ότι θέλω και να αφιερώσω χρόνο για μένα. Να κάνω ότι θέλω η απλά να μην κάνω τίποτα και να σαπίσω μπροστά σε μια τηλεόραση απολαμβάνοντας αγαπημένες ταινίες.
Και ενώ η Κυριακή γίνονταν μια αγαπημένη πια μέρα, άρχισα να μισώ την Δευτέρα Και είναι απλό το γιατί. Αν είσαι υπάλληλος σε εταιρεία όλοι θυμούνται να σε βυσματώσουν και να σου φορτώσουν ότι δεν έγινε την περασμένη εβδομάδα προσθέτοντας και την δουλειά για την εβδομάδα που έρχεται. Όλοι θυμούνται τα πάντα την Δευτέρα!!! Λες και χάθηκε η Τρίτη.
Και φυσικά δεν προλαβαίνεις να κάνεις τίποτα από όλα που σου έχουν αναθέσει. Αν πάλι έχεις δική σου εταιρεία (καλή ώρα) πρέπει να δεις όλες τις εκκρεμότητες της περασμένης εβδομάδας και να οργανώσεις αυτήν που ξεκίνησε.
Σήμερα λοιπόν έχω : Να μιλήσω με πελάτες που χρωστάνε, να πληρώσω τον συνεργάτη για το υλικό για το eshop που κατασκευάζω για λογαριασμό άλλου πελάτη, να πληρώσω μια επιταγή, να συμμαζέψω το γραφείο, να τελειώσω μια διαδικτυακή εφαρμογή να δω Χριστουγεννιάτικες προσφορές. Μπορεί να μην με τρέχει κάποιος προϊστάμενος στην συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά ο ίδιος μου ο εαυτός. Και τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα γιατί από έναν προϊστάμενο μπορείς να ξεφύγεις. Από τον εαυτό σου όμως δεν ξεφεύγεις ποτέ! Και όλα αυτά χωρίς να έχω πιει ακόμα καφέ...
Καλή εβδομάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου